ΜΕΣΟΧΩΡΙ

Η έδρα του δημοτικού διαμερίσματος Κλειτσού, για πρακτικούς λόγους, μιας και είναι γεωγραφικά ο κεντρικότερος των άλλων, εξ ου και το όνομά του, Μεσοχώρι. Πριν το 2ο Π. Πόλεμο ήταν η Κορίτσα, με τον περισσότερο πληθυσμό έναντι των άλλων, όπως και σήμερα.

Το Μεσοχώρι με την μεγάλη της πλατεία, να φιλοξενεί τον επιβλητικό ναό των Αγίων Ταξιαρχών, το σχολείο και την προτομή του Κλειτσιώτη Στρατηγού Χαράλαμπου Κατσιμήτρου 1886-1962, που το όνομά του γράφτηκε στο πάνθεον των ηρώων της σύγχρονης
Ιστορίας μας. Ο Διοικητής της Μεραρχίας του Καλαμά της Ηπείρου, που σύντριψε της ιταλικές δυνάμεις στο Καλπάκι το 1940. Το Μεσοχώρι, με τα παλιά κτίσματα μιας άλλης εποχής, αρκετά να αναστυλώνονται, κοσμήματα της περιοχής που σε ταξιδεύουν πολλά χρόνια πίσω.

Ο Κλειτσός, είχε κι άλλους οικισμούς, που χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων. Το Αλεποχώρι, ο Άγιος Γεώργιος και η Γόλια. Για τους δύο πρώτους δεν έχω πληροφορίες. Η Γόλια, που βρισκόταν ανάμεσα Πλάτανου και Μουσχιάδων, καταστράφηκε ολοσχερώς προ δύο αιώνων περίπου απο καθίζηση του εδάφους, οι δε κάτοικοί της μετανάστευσαν ομαδικά στη Ρουμανία. Ακούγεται απίστευτο, αλλά οι Γολίτες κρατούν επαφές με τον τόπο τους. Έρχονται σε επαφή με τους κατοίκους του Κλειτσού και έχουν στείλει κατά καιρούς και δώρα, όπως ένα τεράστιο αλέτρι για τις γεωργικές ανάγκες των συχωριανών τους.

Δυτικά του Κλειτσού και βόρεια της Βράχας, περνά το Μέγα Ρέμα που πηγάζει από την Φουρνά. Σε εκείνο το σημείο, το ποτάμι στενεύει και δημιουργεί ένα πανέμορφο Φαράγγι. Το λένε Φαράγγι της Τσούκας, από την ομώνυμη κορυφή (1361μ.), αλλά και Ψιλιανά. Για να το προσεγγίσουμε, περπατάμε από την παλιά γέφυρα του δρόμου Κλειτσού - Βράχας και πεζοπορώντας - κολυμπώντας το ρέμα για τρία τέταρτα της ώρας περίπου, φτάνουμε στο Φαράγγι. Επίσης από παρακείμενο ρέμα κοντά στην Μονή της Βράχας, με δύο μικρά "ραπέλ".